Στο πώς βίωσε τον τραυματισμό του, που ευτυχώς δεν αποδείχθηκε σοβαρός, αναφέρθηκε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μετά την ήττα (118-105) των Μπακς στο Game 1 των τελικών του NBA κόντρα στους Σανς.
Ο 26χρονος άσος τόνισε ότι πίστεψε ότι διέλυσε το γόνατό του στην άτυχη στιγμή που είχε κόντρα στους Χοκς και ότι θα μείνει έναν χρόνο εκτός δράσης. «Έκανα, όμως, την μαγνητική το επόμενο πρωί και είπα “ευχαριστώ Θεέ μου”. Ελπίζω ότι στο Game 2 θα αισθάνομαι ακόμα καλύτερα», επεσήμανε ο «Greek Freak».
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
«Ήταν δύσκολες ημέρες. Έπρεπε να κάνω το καλύτερο για να επιστρέψω, έπρεπε να ακούσω τους γιατρούς kai να κάνω τις θεραπείες μου, να προσέξω το κορμί μου και να υποστηρίξω τους συμπαίκτες μου. Από τη στιγμή που οι γιατροί άναψαν το πράσινο φως και βγήκα εκεί έξω, είχα ισορροπία. Νομίζω ότι το γόνατό μου ήταν σταθερό, δεν με πονούσε, αισθάνθηκα καλά.
Δούλευα 24 ώρες το 24ωρο, έκανα θεραπεία, σήκωνα βάρη, έμπαινα στο παρκέ, πήγαινα στην πισίνα, κρατούσα το πόδι μου ψηλά, κυριολεκτικά δούλευα 24 ώρες το 24ωρο και προφανώς δεν ήταν εύκολο, όμως ήθελα να το κάνω. Το ιατρικό team έφτιαξε ένα σπουδαίο πρόγραμμα για να μείνω σε καλή κατάσταση και ταυτόχρονα να μην έχω σημαντικό πρήξιμο στο γόνατο.
Δεν είδα το βίντεο με τη στιγμή του τραυματισμού μου. Προφανώς όταν μπαίνεις να παίξεις, δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Κι όταν αντιμετωπίζεις τον Τζέι Κράουντερ, μπορεί να συμβεί μια παρόμοια φάση. Χαίρομαι που ήμουν εκεί έξω για να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου στους πρώτους μου NBA Finals. Είμαι καλά, είμαι χαρούμενος, αλλά δεν έχω δει το video. Τη στιγμή που έγινε, πίστεψα ότι θα μείνω εκτός δράσης για έναν χρόνο, οπότε το να επιστρέφω μετά από δύο αγώνες, με κάνει χαρούμενο», ανέφερε αρχικά ο Giannis και συνέχισε:
«Όταν τραυματίστηκα πίστεψα ότι όλα τελείωσαν, ότι θα μείνω εκτός για έναν χρόνο. Νόμιζα ότι διέλυσα το γόνατό μου. Το ότι ήμουν τελικά στον πάγκο και όχι σε ένα κρύο κρεβάτι χειρουργείου, ήταν σημαντικό. Πρέπει πάντα να βρίσκεις αισιόδοξα πράγματα για να προχωράς προς τα εμπρός. Μέχρι την επόμενη ημέρα δεν μπορούσα να περπατήσω κανονικά, το γόνατό μου είχε γίνει διπλάσιο, ενώ δεν πρήζομαι γενικά. Έκανα, όμως, την μαγνητική το επόμενο πρωί και είπα “ευχαριστώ Θεέ μου”. Ελπίζω ότι στο Game 2 θα αισθάνομαι ακόμα καλύτερα.
Όσο για τις φωνές του κόσμου, ξέρω ότι θα συμβαίνει στο υπόλοιπο της καριέρας μου. Πρέπει να το αποδεχθώ και να το απολαύσω. Στο τέλος της ημέρας, συγκεντρώνομαι στη ρουτίνα, στην τεχνική, στο σώμα μου και μαθαίνω να ζω με αυτή την αντιμετώπιση. Φυσικά και τους ακούω, 20.000 άνθρωποι ουρλιάζουν ένα, δύο, τρία, τέσσερα, δεν γίνεται να μην τους ακούσεις. Όπως είπα όμως, αυτό δεν θα σταματήσει».
Από την πλευρά του, ο προπονητής των Μπακς, Μάικ Μπουντενχόλζερ, έβγαλε το… καπέλο στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αναφερόμενος στην τάχιστη επιστροφή του στη δράση έπειτα από τον τραυματισμό που υπέστη κόντρα στους Χοκς.
«Ο Γιάννης είχε ένα καλό workout πριν από το ματς. Πρέπει να τον ακούμε. Αισθανόταν καλά, το ίδιο και οι γυμναστές της ομάδας. Τις τελευταίες ημέρες έσβηνε… κουτάκια, βελτιώθηκε η κατάστασή του και άναψε το πράσινο φως για να αγωνιστεί. Ήθελε να παίξει και όλοι αισθανόμασταν το ίδιο κι εμείς. Πρέπει να τον παραδεχθούμε, η δουλειά που κάνει, η δουλειά που έκανε για να παίξει στο Game 1 ήταν εντυπωσιακή», είπε αρχικά μετά το Game 1 με τους Σανς και συνέχισε:
«Έκανε πολλά καλά πράγματα στον αγώνα, αν σκεφτείτε τι πέρασε τις τελευταίες πέντε, έξι επτά ημέρες. Είχε 17 ριμπάουντ, 20 πόντους, σπουδαίες δημιουργίες και άμυνες κοντά στο καλάθι. Βέβαια είμαι σίγουρος ότι θα βρούμε κάποιους τομείς στους οποίους μπορεί να εμφανιστεί ακόμη καλύτερος. Είναι παίκτης ρυθμού, ανυπομονώ να δω την βελτίωσή του από το Game 1 στο Game 2, αλλά πρώτα θα πρέπει να δούμε πως αισθάνεται. Πάντως, ο Αντετοκούνμπο είναι ένα παιδί που βελτιώνεται παίζοντας».
Ο Μπουντενχόλζερ μίλησε και για το πλάνο που ετοίμασε σε συνεργασία με το σταφ των «ελαφιών», με σκοπό να αξιοποιήσουν τον Αντετοκούνμπο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δεδομένων των συνθηκών: «Δημιουργήσαμε ένα πλάνο, όπως κάνουμε πάντα για κάθε αγώνα. Ξέραμε την κατάστασή του και χρειαζόμασταν πληροφορίες και από εκείνον στη διάρκεια του αγώνα. Θέλαμε να δούμε πόσο μπορούσε να προσαρμοστεί, πως αισθανόταν. Το να τον αφήνω 30-35 λεπτά, ήταν μια διαδικασία για όλους, μια συνεχής επικοινωνία για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Η συμβουλή μου ήταν η ίδια, αυτή που του δίνω πάντα. Βγες εκεί έξω, πήγαινε στις βολές, συνέχισε να επιτίθεσαι. Όσο περισσότερο ασχολείται με κάτι, τόσο καλύτερος γίνεται. Έχω την αίσθηση ότι σούταρε καλά από την γραμμή των βολών, νομίζω πως αισθάνεται καλά».
